Simultaanschaken

Bij simultaanschaken speelt één speler tegelijkertijd op diverse speelborden tegen verschillende tegenspelers. Op ieder schaakbord ontwikkelt zich een eigen strijd, en de simultaanschaker loopt langs alle borden voor zijn zetten.Meestal wint de simultaanschaker de meeste partijen. De tegenstanders blijven in wanhoop achter, want hoe is het toch mogelijk dat zij, die alle tijd hebben om zich te concentreren op één bord, het niet redden tegen de speler die op al die borden tegelijkertijd speelt?

Veranderingen langdurige zorg
De wijzigingen in de langdurige zorg die 1 januari ingingen, doen me wel wat denken aan zo’n simultaanpartij. De AWBZ gaat over in WMO (gemeenten), Zvw (Zorgverzekeraars) en Wlz (Zorgkantoren), de jeugdzorg gaat over naar de gemeenten. En al langere tijd speelt er daarnaast het proces van extramuralisering, het scheiden van wonen en zorg en dus langer thuis wonen. En tot slot is ook de participatiewet van kracht waarin de Gemeenten vanaf die datum verantwoordelijk zijn voor mensen met arbeidsvermogen die ondersteuning nodig hebben.
Het is nogal wat. Er zijn honderden beleidsmedewerkers, ambtenaren en adviseurs bezig om deze grote transities een beetje soepel te laten verlopen. Iedereen doet zijn best om het voor elkaar te krijgen, vaak door te kijken naar slimmer organiseren, effectief bezuinigen en goed inkopen. Maar het zijn veel borden en op elk bord gebeurt veel. Wanhoop ligt hier op de loer.

Winst door simultaan kijken, denken en handelen
Toch is er ook ‘winst’ te behalen. De sleutel ligt in de verschillende borden met elkaar verbinden en te kijken naar de samenhang. Zet de burger centraal, en benader de verschillende vraagstukken zowel organisatorisch als inhoudelijk integraal. Of het nu gaat over sociaal of fysiek, welzijn of zorg, ouderen of gehandicapten, intramuraal of extramuraal, mijn oproep is: zoek de verbinding!

Schake(le)n
Simultaanschaken in de transities in de langdurige zorg? Dat vergt schake(le)n op verschillende borden tegelijk.

Januari 2015